piLai lokAchAryAr vaibhavam 

translation of yatheendra pravana prabhAvam

lokAcharyAyaguravae krishnapAthasyasoonavae

samsArabogi santhashta jeevajeevAthavae nama:

(I humbly bow to sri piLai lokAcharya, who is son of vadaku thiruveethi piLai, who is medicine for jeevAs who has been bitten by snake called samsArA)

piLai lokAchAryA - periya kovil

dravidAmnAya hrudhayam guruparvakramAkatham

ramyajAmAthrudevena darshitham krishnasoonunA

(a granthA named Acharya hrudhyam which is acharyA’s parambara kramam was done by sri azhagiya manavAla perumAl nayanAr, who is the son of krishnar alias vadakku thiruveethi piLai)

Thiru avathAram

One day Nampillai was there in his graham in madhyAniha kAlam after finishing kAlakshebham. During that time, ammi, thiruthAyAr of vadakku thiruveethi pillai came and prostrated before nampillai. Nampillai asked about gruhayogakshemam of ammi. Ammi replied that after you have done marriage for your sishya, we left them for sahasayanakalyAnam. Then He came out with lot of sweats, crying that there is a snake inside the room. Nampillai on hearing this with smile asked her again, “what needs to be done?” she replied that she needs a son for vamsa vrudhi & fell at the lotus feet of nampillai. The nampillai asked her to bring her daughter-in-law and blessed her to have a son like nampillai himself. Then He summoned vadakku thiruveedhi pillai and ordered him that “for acharyan’s order and for logamariyAdhai, get a son for your vamsam”.

Then after 12 months has been passed by, a son was born on aippasi thiruvonam. Vadakku thiruveethi pillai named Him as “lokAcharyAr piLai”, to show his faith towards nampillai and went before Lord RenganAthA on apthapoorthi day. NamperumAl was very much pleased and offered theertham, sri sadakopan, sandhanam, sukandham, thirumAlai. Then through archakAs gave arulipAdu to nampillai as “you have blessed a son like yourself. Now, bless another one like us”. Nampillai was very much pleased and blessed as Sri RenganAtha has ordered. This is Sri Azhagiya manavAla perumAl nayanAr’s thriuavathAram.

Swami piLai lokAchAryA in Srivilliputhur

piLai lokAchArya is considered to be the avatAra of Lord kachi devaperumAl himself. This is explained in Annex - I

piLai lokAchAryAr vaibhavam

piLai lokAchAryAr’ thiruavadhAram is equivalent to nammAzhwar’s thiruavadhAram and He is considered as avadhAra vishesham due to nampillai’s grace. His holy brother azhagiya manavAla perumAl nAyanAr, grew upon the grace of piLai lokAchAryAr. Both of them grew like perumAl and ilaya perumAl as bAlyath prapruthi susnikthar & nambi mootha pirAn and Krishnan.

thambiyudan dAsarathyAnAnum sangavanna

nambiyudan pinandanthu vanthAnum – pongupunal

ongumudumbai ulagAriyanum aran

thAngu manavAlanume than

Among these two, piLai lokAchAryAr did the following granthams owing to his grace; so that women and people without inner sAstric knowledge can also study and understand sampradAya arthA visheshams.

1.       thanipravanam
2.       thanidwayam
3.       thanicharamam
4.       paranthapadi
5.       sriya:pathipadi
6.       yAthruchikappadi
7.       mumukshupadi
8.       samsAra sAmrajyam
9.       sAra sangraham
10.   tatvatrayam
11.   tatvasekaram
12.   prapana parithrAnam
13.   premeyasekaram
14.   archirAdhi
15.   arthapanchakam
16.   navavidha sambandham
17.   navarathnamAlai
18.   sri vachana booshanam
19.   and many so ragasya granthAs.

piLai lokAchAryA - Melkote

During such times, following parama sAdhvikAs, became sishyAs of sri piLailokAcharya

1.    koorakulothamadAsar nAyan
2.        manarpAkathu nambi
3.        azhagiya manavAla perumAl pillai (koli kAvala dAsa)
4.        koturil annar
5.        thirumalaiAzhwAr
6.        vilAncholai pillai
7.        thiruputkuzhi jeeyar
8.       thirukanakudi pillai
9.        thirumalaiAzhwar thiruththAyar, and other such ammayArs

On doing so they developed, sath sambhandham and they did nithya kanikaryam as per “ozhivil kAlamellAm”.

serArunthiruvathiyurar thaNil nirum sirantha manpAkaththu nambiyArai

yerArukanavilupadesaththAl muneduththAruliyezhilarangaththae poyiru neer

serAmalukithamangae solonthoya ulagAriynpAl sernthathanpin avarukku

nerAgakanavilAngavarupadesaththAl munnam viriththakalai vachanabooshana mAnithiyae!

Then nayanAr did “vAkbooshanam vakulabooshana sAstra sAram” Acharya hrudhayam which is sri vachanabooshana sthAbanArtham. He gave the same to petrAr, who is celebrated as thothavaththi thooi marayor. Thus, sri piLailokAcharyA and azhagiya manavAla perumAl nayanAr gave us sri vachana booshanam and acharya hrudham as thathparyams of eedu 30000 padi! Because of this only, our acharyas render both thaniyans during eedu thaniyan. Then he gave acharya hrudhaya to thirunArayanpruathu Ayee.

Some people envying piLailokAcharya’s glory and sri vachana booshanam went to namperumAl and told him that “piLai lokAcharya has done wrong to our darshanam by writing sri vachana booshanam”. namperumAl on hearing this asked piLailokAcharya to be taken before him. piLailokAcharya was bathing during that time and because of the same azhagiya manavAla perumAl nayanAr appeared before namperumAl. namperumAl asked Him the same question through archakAs and azhagiya manavAla perumAl nayanAr established sri vachana booshana through his grantham acharya hrudhayam. perumAl listened to this granthAm as if he listened thirumAlai from thondaradipodi Azhwar and became much blissful on hearing this. He immediately ordered people who envied to move out of the place and gave bramharatham to azhagiya manavAla perumAl nayanAr. piLailokAcharya on hearing this was much joyful and hugged His holy brother as “valarththanAl payan petren”.

Note from (Sri V.V.R Swamy)author: Sri manavAla mAmunigal has said that sri vachana booshana divya sAstram was done based on niyamam of sri namperumAl. Hence this idhiyam seems doubtful. Better to get cleared thorugh Acharya

Azhagiya mavavAla perumAl nayanAr did vyAkyanas for some prabandhams including thirupAvai. Owing to this only, Jeeyar has stated as “thancheerAl vayakuruvin thambi mannu manavAlamuni seyumavai thAmum sila”.

Then after some time, azhagiya manavAla perumAl nayanAr ascended to paramapadham. piLai unable to bear separation of bhagavatha took His thirumudi in his thirumadi and rendered the following in utmost sorrow.

mAmudumbai mannumanavAla vannalodu

semamudan vaikunthamsenrakkAl – mAmenru

thoturaitha solluyanthuanthanninAzh porulum

yetezhuththum inguraipArAr?

Then piLai performed charama kainkaryam and thiruadhyayanam for azhagiya manavAla perumAl nayanAr.

NamperumAl leaving Periya kovil

The time during which piLailokAcharya was enhancing the richness of charama pramAna prameya pramAthru (Arulicheyal, Archai, Acharya) and was prAna boothar of namperumAl, srirangam was under invasion from thurushkAs and was not fit for dwelling of namperumAl along with nAchimArs. piLailokAcharya then created a stonewall in front of periyaperumAl and placed a small vigrahA in front of the wall. namperumAl left srirangam like “sutramelAm pinthodara tholkAnamadainthu” “thambiyodum thAmoruvartham thunaivikAthal thunaiyAga”. piLai followed namperumAl to perform all kinds of kainkaryams like ilaya perumAl who followed sri rAmA “vAlum villum kondu” doing mangalAsAsanam as per “uruvArkaranchangu sumanthingum modoru pAdzhalvAnoradiyAn”.

Loga desikan - thirukacchi

perumAl went inside deep forests that is full of “silai kai vedar” like “pravishyathu mahAranyam rAmo rAjeevalochana” and “vanamsapArya: pravivesa rAgavassalakshmanasoorya ivApramandalam” (rAmapirAn along with seethA and lakshmana went inside forest like sun going inside clouds). There some of the theives threatening to take all the ornaments of namperumAl. Hearing this, piLai lokAcharya came forward and corrected them. On seeing this some of them came forward and fell in the lotus feet of piLai lokAcharyA.

Kalamigupanchamudan kallarpatriva kaththiruvarkAriyappae roruvar vanthu

Palamarinthu pathampanithu pachaikattapAngudanae vAnkinAppol vAngi neengi

Nalamiguntha dhanmithanai nambinomel namperumAlumparudan nayanthu vAzhum

Ilagumigu perunchelvamilaiyenru yermudumbai ulakAriyanu muraiseithAnae!

ulagAriyan ascending to thriunAdu

Then they travelled upto jyothiskudi village with namperumAl. There piLai lokAcharyA got thirunovu in His thirumeni. Seeing all these,  His dear sishyas asked Him what is thanjam for them now? There sri piLai lokAcharya blessed thirumalaiAzhwAr, who was handling rAjya kAryams in Madurai, to become the front runner of this darsanam. Then he ordered

• koorakulothama dAsar to give ragasyAs and sampradAya arthams to thirumalaiAzhwar
• thirukkanankudi piLai and thiruputkuzhi Jeeyar to give the inner meanings of thiruvAimozhi
• nAlor piLai to give 3000 vyAkyanA
• vilAncholai piLai to give sapthA kAthai and other artha visheshAs
• vilAncholai piLai to do nithya vAsA at thiruananthapuram

Then piLai lokAcharya thought of ascending to paramapadham medidated on piLai’s thiruvadi and ascended to thirunAdu on jyesta suththa dwAthasi. All sishyas there were filled with utter sorrow and was unable to move for some time. Then they did charama kainkaryam with perumAl’s thiruparivattam, thirumAlai and celebrated thiruadhyayanam.  piLai lokAcharya’s thirunakshatram is aippasi thiruvonam

vAzhi ulakAsiriyan vAzhi avan mannu kulam

vAzhi mudumbai yennum mAnagaram – vAzhi

manam soozhntha perinbamalgu miga nAllAr

inam soozhnthirukkum iruppu

manavAlan mAran manamuraithAn vAzhi

manavAlanmannukulamvAzhi – manavAlan

vAzhimudumbai vAzhivadaveethithAn

vAzhiyavan urai seitha nool

vAneem punyasudhApakAm sadajithsvairam vikAhyAthrAth

AneeyAmrutha mathrachakrathukupau lokopakArAthmkau

yao vAkbooshana desikendrahruthayApikyao prabanthAvimau

the vanthe bhuvanAryasundaravarao krishnAthmajao desikau

[I humbly bow to two Achayras piLai lokAcharya and azhagiya manavAla perumAl nayanAr, who are the sons of vadakku thiruveethi piLai, who helped people by authoring two prabandhams sri vachana booshanam and Acharya hrudhyam which was done by immersing in the amudhapravAham called thriuvAimozhi done by nammAzhwAr and taking the amrutha from the same]

piLai lokAchAryA along with manavAla mAmunigal - Sri perumbudhur

Annex – I piLai lokAcharyA’s avathAra ragasyam

piLai lokAcharyA is considered to be the avathAra of Lord kachi devaperumAl Himself. This can be inferred from the following idhiyams.

Sri manavAla mAmunigal in sri vachana booshanam vyAkyAna avathArigai

Out of His nirheduga krubhai, perarulAla perumAl blessed some ragasya artha visheshAs to marpAkathu nambi. Then he ordered marpAkathu nambi to reside in between two rivers and Lord will bless more of these arthAs there. marpAkathu nambi came to srirengam and in ekAntham was thinking about these arthAs blessed by deva perumAl. There sri piLai lokAchArya came with close mudhalis and started blessing ragasya arthAs to them. manarpAkathu nambi was surprised to see that these were the arthAs that were blessed by perarulAla perumAl and fell at the lotus feet of sri piLai lokAchArya. He enquired sri piLai lokAchAryA as “avaro neer?”. piLai then responded as “Avathu yethu”.

mudumbai annal - thiruvaliKeni

ThiruvAimozhi piLai getting eedu in deva perumAl sannidhi

thriuvAimozhi piLai wishing to hear arthA visheshAs of thiruvAimozhi from thiruputkuzhi jeeyar, went to thiruputkuzhi. But He was shaken to hear that thiruputkuzhi jeeyar has ascended to thirunAdu when he went there. Then the achArya purushAs, koil parikarams invited thiruvAimozhi piLai to do mangalAsAsanam to deva perumAl and deva perumAl offered him theertham, sri sadakopan, sAthupadi, thiruthuzhAi, thirumAlai. During that time nAlur piLai and nAlurAchAn piLai came there to do mangalAsAsanam to deva perumAl. Hearing about thiruvAimozhi piLai vaibhavam, they were standing behind in the goshti. archakA while offering sri sadakopan, offered very well to nAlur piLai and then immediately placed sri sadakopan at the lotus feet of deva perumAl. Then he took the hands of thiruVaimozhi piLai and went straight to nAlur piLai, invoked him as “arulAlar thiruvadi unriyavarae!” and ordered him as “I ordered in jyothishkudi to thiruputkuzhi jeeyar to offer 3000 vyAkyAna and thiruvAimozhi vyAkyAna. He has arrived here. Since thiruputkuzhi jeeyar is not here, you offer him eedu vyAkyAna!”

Source: YAtheendra pravana prabhAvam, thriumalaiAzhwAr vaibhavam

Annex – II Yatheendra Pravana PrabhAvam

Yatheendra Pravana Prabhavam is authored by Sri Pillai Lokam Jeeyar. It is considered to be the continuation of 6000 padi Guru Parambara prabhavam, which talks volumes about our poorvAchAryAs and their greatness. It is the only oldest grantha that provides the complete and authentic information regarding Srirengam’s state while invasion took place and the vaibhavams of the acharya’s after nampillai, especially manavAla mAmunigal.

ஈடுமுப்பத்தாறாயிரப்படி பெருக்கர்

 ஸ்ரீ:

ஸ்ரீமத்யை கோதாயை நம:

ஸ்ரீமதே இராமனுசாய நம:

ஸ்ரீமத் வரவரமுநயே நம:
ஸ்ரீமத்  வரத குரவே நம:

ஈடு முப்பத்தாறாயிரப்படியும் ஸ்வாமியின் 

திவ்யசூக்திகளும் 

ஸ்ரீ பிள்ளை லோகம் ஜீயர், யதீந்திர ப்ரவண ப்ரபாவத்தில், ஸ்ரீ மணவாள மாமுனிகளை பற்றி குறிப்பிடும் பொழுது "ஈடு முப்பத்தாறாயிரப்படி பெருக்கர்"  என அடைமொழி இட்டு அழைக்கிறார். 

ஸ்ரீ மணவாள மாமுனிகள் ஸ்ரீரங்கத்துக்கு எழுந்தருளி பெரிய பெருமாளை மங்களாசாசனம் செய்வதற்கு செல்லும் முன்பு நடந்தவைகளாக யதீந்திர ப்ரவண ப்ரபாவத்தில் இருந்து அறியப்படுபவை - "அக்காலத்திலே கோயிலதிபதியாய் இருந்த திருமாலை தந்த பெருமாள் பட்டருடைய அனுமதிக்காக அவர் திருமாளிகையிலே எழுந்தருள, அவரும் அப்ப்யுத்தான பிரணாமாதிகள் தொடக்கமான உபசாரங்களை பண்ணி ஆசனத்திலே எழுந்தருளிவைத்து "தேவரீரை சேவிக்கப் பெற்றோமே"" என்று பெரிய ப்ரீதியோடே ஆதரித்து "திருவாய்மொழி ஒரு பாட்டுக்கு அர்த்தம் அருளிச் செய்ய வேணும்" என்ன, நாயனாரும் ஆழ்வாருடைய வைபவத்தை இதிஹ்யமாக பாட்டை எடுத்து உபன்யசித்தருள பட்டரும் போர வித்தராய் , "இவர் ஈடு முப்பத்தாறாயிரப்படி பெருக்கர்" என்று மிகவும் உபலாளித்து .....""

மேலும் ஜீயர் கிடாம்பி நாயனார் பக்கலிலே ஸ்ரீ பாஷ்யம் அதிகரிக்க எழுந்து அருளியதை விவரிக்குமிடத்து, "இப்படி ஜீயர் உருத்தொரும் ஈடு முப்பத்தாறாயிரப்படியை சொல்லிக் கொண்டு போகிறதைக் கண்டு ஆச்சர்யப்பட்டு, ஒருவரும் அறியாமல் ஏகாந்தத்திலே சென்று "முப்பத்தாறாயிரப்படி பெருக்கர்" என்று உமக்கு திருநாமம் சாத்தினது வெறுமனன்று ....."

என பொறித்து வைத்துள்ளார். ஸ்வாமி மணவாள மாமுனிகள் தமது ஆசார்யரிடம் செய்த பிரதிஞ்ஞை காரணமாக திருவாய்மொழியின்  மீதும்  ஈட்டின் மீதும்  இத்தகைய அசாதாரணமான பக்தி கொண்டிருந்தார் என்னில், அவரது ஸ்ரீ ஸூக்திகளில்  இது நன்கு புலப்பட்டிருக்க வேண்டும்.

உதாரணத்திற்கு ஒரு ஸ்ரீ சூக்தியினை அனுபவிப்போம். பெரிய ஜீயருடைய திருவாய்மொழி நூற்றந்தாதி அனைவரும் அறிந்ததே ஆகும். ஒவ்வொரு திருவாய்மொழி பதிகத்திற்கும் சுருக்காக ஒரு பாட்டினை அருளிச் செய்துள்ளார். 

ஸ்ரீ மணவாள மாமுனிகள் - ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரில் ஐப்பசி திருமூலம் மங்களாசாசன சமயத்தில் 

இதில் வைகல் பூங்கழிவாய் பதிகத்தினை எடுத்துக் கொள்வோம். ஆழ்வார் இங்கு தூது விடும் பதிகம் ஆகும். இதற்க்கான திருவாய்மொழி நூற்றந்தாதி 

"வைகல் திருவண்வண்டூர் வைகும் இராமனுக்கு என் 

செய்கைதனை புள்ளினங்காள் செப்புமென - கைகழிந்த 

காதலுடன் தூது விடும் காரிமாறன் கழலே 
மேதினியீர் நீர் வணங்குமின்"

இங்கு இராமன் என்பது உயிரான வார்த்தை ஆகும். திருவண்வண்டூரில் சேவை சாதிக்கும் பெருமான் இராமபிரான் அல்லவே! இங்கு இராமபிரானைக் குறித்து தூது விடுவது பொருந்துமோ என்னில்,

ஈட்டில் இந்த திருவாய்மொழி பதிகத்திற்கு தூது விஷயம் இராமபிரான் (விபவம்) என நிர்ணயிக்கப் பட்டு உள்ளது . ஆழ்வாரும், இந்த பதிகத்தில் "மாறில் போரரக்கன் மதிள் நீறெழ செற்றுகந்த ஏறு சேவகனார்க்கு  " என்றோ தெரிவித்துள்ளார். இதற்க்கு வியாக்யானம் செய்த ஸ்ரீ பிள்ளை லோகம் ஜீயரும்,  "இரண்டாம் தூதுக்கு விஷயம் விபவமிறே" என்றோ வ்யாக்யானித்துள்ளர்!

ஈட்டின் அர்த்த விசேஷங்கள் ஸ்வாமியின் திருஉள்ளத்தில் அலை எடுத்ததாலன்றோ இத்தகைய ஸ்ரீ சூக்தி வெளிப்பட்டது! "முன்னோர் மொழிந்த முறை தப்பாமல் - பின்னோர்ந்து தாம் அதனை பேசுவதற்கு" இது ஒரு சிறிய உதாரணம்.

குறிப்பு: ஈட்டில் மட்டும்  அன்றி அதற்க்கு சேமக் காப்பான ஆச்சர்ய ஹ்ருதயத்திலும் இது அற்புதமாக விளக்கப்பட்டு  உள்ளது. இது தனியே அனுபவிக்க வேண்டியதாகும். 

இன்னும் ஒன்று அனுபவிக்கலாம்.

ஆழ்வார் 10-ம் பத்தில், வேய்மருதோளினையில், ஆய்ச்சியர் பாவனையில் பாடிய பதிகத்திற்கு, திருவாய்மொழி நூற்றந்தாதிப் பாசுரம்,

"வேய்மருதோ ளிந்திரைகோன் மேவுகின்ற தேசத்தை 
தான்மருவாத் தன்மையினால்* தன்னைஇன்னம் - பூமியிலே 
வைக்குமென சிந்தித்து மால்தெளிவிக்கத் தெளிந்த 
தக்கபுகழ் மாறனெங்கள் சார்வு "

இங்கு ஆய்ச்சிகளை பற்றிய ப்ரஸ்தாவமோ, குறிப்போ ஈஷத்தும் கிடையாது. இதுவும் ஈட்டை அடியொற்றியே சாதித்ததாகும். இங்கு ஈடு முப்பத்தாறாயிரப்படி அவதாரிகை - "அநாதியாய் வருகிற அசித்சம்சர்கத்தை அனுசந்தித்து அஞ்சின அத்தாலும், ஈஸ்வர ஸ்வாதந்தரியத்தை அனுசந்தித்து அஞ்சின படியாலும் - அதாவது சிசுபாலனுக்கு தன்னைக் கொடுத்து ஸ்ரீ பரதாழ்வானுக்கு மறுத்து போன ஸ்வாதந்தரியமிறே......"

இன்னும் இப்பாசுரத்திலயே "மால்தெளிவிக்கத் தெளிந்த" என்பது தனியே அனுபவிக்க வேண்டியது.

இவை சில துணுக்குகளே யாகும். இது போன்று அனுபவிக்க வேண்டியது மிக உள!

அழகிய மணவாள பெருமாள் நாயனார், நம்மாழ்வார் திருவாய்மொழியினை வெளியிட்டருளியதை  குறிக்குமிடத்து, "நீர் பால் நெய் அமுதாய் நிரம்பின ஏரி நெளிக்குமா போலே" என அருளியுள்ளார். (ஏரியில் நீர் நிரம்பினால் தன்னடையே மதகுகள் வழியே வெளியேறுமா போலே, ஆழ்வார் திருஉள்ளத்தில் தேங்கி உள்ள பகவத் அனுபவமாவது திருவாய்மொழியாக வெளிப்பட்டது!). இதே போன்று ஸ்வாமியின் ஈடு அனுபவமே திருவாய்மொழி நூற்றந்தாதியாக வெளிப்பட்டது!

இதைக் கருத்தில் கொண்டு அன்றோ, இவ்வருளிச் செயலுக்கு தனியனிட்ட ஆச்சார்யர்களும் "சொல்லும் பொருளும் தொகுத்துரைத்தான்" என உரைத்தனர்!ஆனது பற்றியே இது "அல்லும் பகலும்" அனுபவிக்க வேண்டியதாயிற்று! (திருவாய்மொழி நூற்றந்தாதி பெருமை பற்றிய ஆங்கில கட்டுரைக்கு இந்த இடுகைக்கு செல்லவும்; http://sriramanujadarisanam.blogspot.in/2012/10/thiruvaimozhi-nootrandhadhi-perumai.html).

ஈடு முப்பத்தாறாயிரப்படியினை ஸ்வாமி வளர்த்த விதம் 

ஸ்வாமியிடம் ஈடு வந்தடைந்த விதம் ஓராண் வழியாய் ஆயிற்று. நம்பிள்ளை, ஸ்வாமியின் திருவவதாரத்தை பெரிய பெருமாளால்   உணர்த்தப்பட்ட பின், அதை ஓராண் வழியாய் நடத்தும் படியும் தக்க சமயத்தில் ஈடானது பிரசாரத்திற்கு வரும் எனவும் நியமித்தருளினார். ஈடு என்கிற மஹா க்ரந்தமானது அவருடைய நியமனப்படியே ஸ்வாமியிடம் வந்து தங்கிற்று.

ஸ்வாமி மணவாள மாமுனிகள் - திருவல்லிக்கேணி 

ஸ்வாமி அதனைக் கீழ்க்கண்டவாறு வளர்த்தருளினார்.

1. பல பிரதிகள் ஏட்டில் அருளுவது.
2. ஈட்டிற்கு பிரமாணத் திரட்டு அருளிச் செய்தது.
3. ஈடு அர்த்தமாகும்படி கூட்டி  பிரதிகள் ஏறி அருள நியமித்தருளியது.
4. ஈட்டிற்கு அரும்பதம் எழுதும் படி நியமித்தருளியது
5. ஈடு சிம்மாசனத்தில் கந்தாடை அண்ணனை அபிஷேகித்தருளியது.
6. நம்பெருமாளுக்கே ஈடு உபன்யசித்தது

ஸ்வாமிக்கு ஈட்டின் மீது உள்ள இத்தகைய அசாத்ய உற்றத்தை பற்றியே, ஸ்வாமிக்கு உபய பாஷா ப்ராவண்யம் இருக்கச் செய்தேயும், "வாழி அவன் மாறன் திருவாய்மொழிப்பொருளை மாநிலத்தோர் தேறும்படி உரைக்கும் சீர்" என வாழி திருநாமம் ஏற்பட்டுள்ளது.

"சேற்றுக்கமலவயல்சூழரங்கர் தம் சீர் தழைப்ப 
போற்றித்தொழும் நல்லஅந்தணர் வாழவிப் பூதலத்தே 
மாற்றற்ற செம்பொன் மணவாளமாமுனி வந்திலனேல் 
ஆற்றில்கரைத்த புளி அல்லவோ தமிழ் ஆரணமே "

அடியார்கள் வாழ அரங்க நகர் வாழ 
சடகோபன் தண்தமிழ் நூல் வாழ - கடல்சூழ்ந்த 
மனனுலகம் வாழ மணவாளமாமுனியே !
இன்னுமொரு நூற்றாண்டிரும்.

இராமானுசன் தாள் பிடித்தார் பிடித்தார்

 ஸ்ரீ:

ஸ்ரீமத்யை கோதாயை நம:

ஸ்ரீமதே இராமனுசாய நம:

ஸ்ரீமத் வரவரமுநயே நம:
ஸ்ரீமத்  வரத குரவே நம:

கற்றோர்கள் தாமுகப்பர் கல்வி தன்னில் ஆசையுள்ளோர் 

பெற்றோம் என உகந்து பின்பு கற்பர் - மற்றோர்கள் 

மாச்சர்யத்தால் இகழில் வந்ததேன் நெஞ்சே இகழ்கை 

ஆச்சர்யமோ தான் அவர்க்கு.

நமது ஸ்ரீவைஷ்ணவ உலகமானது நிச்சலும் "ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர்" திருவடிகளே சரணம் என ஓதி வருவதை காண்கிறோம். நமது ஒப்பிலாத ஒராண் வழி குருபரம்பரையானது பெரிய பெருமாள் தொடக்கமாக ஸ்ரீ மணவாள மாமுனிகள் பர்யந்தம், ஸ்வாமி உடையவரை நடுவாகக் கொண்ட ரத்ன ஹாரமாக விளங்குவதை காண்கிறோம்.

இனி எப்படி உடையவர், நம்மாழ்வாருக்கு பிராண பூதராய், திருவடி நிலையாய், மாறன் அடி பணிந்து உய்ந்தவர் ஆகிறார் எனவும்; மணவாள மாமுனிகள் உடையவரின் மீது ப்ராவண்யம் உடையவராய், அதுவே அவர்க்கு விஷேஷமாய் திகழுவதையும் காணலாம்.

நம்மாழ்வாரின் திருவடி நிலைகள், "இராமானுசன்" என்றே அழைக்கபடுகிறது. இப்படி அழைப்பதன் காரணம் என்ன? ஒவ்வொரு ஆச்சார்யரின் அவதாரத்திற்கும் ஒரு விசேஷ/முக்கிய  காரணம் இருக்கும். பெரிய ஆச்சான் பிள்ளையின் திரு அவதார நோக்கம் 4000 திவ்ய பிரபந்தங்களுக்கும் வியாக்யானம் செய்வதே ஆகும். பட்டரின் திரு அவதார நோக்கம் ஸ்ரீரெங்கத்தின் ஏற்றத்தை நிலைநிறுத்துவதே ஆகும். 

எம்பெருமானாரின் திரு அவதார நோக்கமோ, ஸ்ரீ வைஷ்ணவ சித்தாந்தத்தையும் கொள்கைகளையும் நன்கு நிலை நிறுத்தி பரவச் செய்வதே ஆகும். எம்பெருமானார் எந்த துணை கொண்டு இதைச் செய்தார் எனில், திருவாய்மொழியினைக் கொண்டே என அனைவரும் ஒரு மிடறாக கூறுவர்கள். அதனாலயே அவருக்கு நம்மாழ்வார் மீது விசேஷ ப்ராவண்யம் ஆயிற்று. திருவாய்மொழியினையும் நம்மாழ்வாரின் பெருமைகளையும் பரவச் செய்தார். எனவே தான் அவர் "மாறன் அடிபணிந்து உய்ந்தவர்" என கொண்டாடப்படுகிறார்.

யதீந்த்ரரும் யதீந்திர ப்ரவணரும் 

நிற்க. இப்போது பெரிய ஜீயரை பற்றி பார்க்கலாம். மணவாள மாமுனிகளின் திரு அவதார நோக்கமானது எம்பெருமானரை போற்றுவதே ஆகும். மற்றும் அவரது பெருமைகளை உலகோர்க்கு பறை சாற்றி, எம்பெருமானாரே நமக்கெல்லாம் ப்ராப்ய பிராபக பூதராய் விளங்குகிறார் என்பதையும் நன்கு விளங்கச்செய்வதே ஸ்வாமி மணவாள மாமுனிகளின் திரு அவதாரத்தின் சீரிய நோக்கம் ஆகும்.  

1. ஸ்வாமி திருவவதாரம் செய்தது ஆழ்வார் திருநகரியிலே. உடையவருக்கு பிராண பூதரான நம்மாழ்வார் அவதரித்த இடம் என்பதினாலும்,
2. சடகோப தாசர் என்னும் ஸ்ரீசைலரான திருவாய்மொழி பிள்ளையை ஆச்ரயிப்பதாலும்,
3. ஸ்வாமி திருவாய்மொழிப் பிள்ளையை ஆச்ரையித்திருந்த காலத்தே, பவிஷ்யதாசார்யன் சந்நிதியிலே உடையவருக்கு நித்ய திருவாராதனாதிகள் நடத்தினார் என்பதாலும், 
4. ரகஸ்யத்ரயத்தினாலும் அறுதியிடப்படும் பொருள் ஆசார்யனே (ஆசார்யன்/தேசிகன் என்னும் சப்தம் நமது சம்பிரதாயத்தில் உடையவரையே பற்றி இருக்கும்) என்பதை விளக்கும் பொருட்டு 20 ச்லோகங்களினால் யதிராஜ விம்சதி அருளியது!! (ரகச்யங்களினுடைய பத எண்ணிக்கை 20- திருமந்தரம் - 3; த்வயம் - 6 சரம ஸ்லோகம் - 11)
5. ஆர்த்தி பிரபந்தம் எனும் அற்புத கிரந்தம் அருளிச்செய்து ஸ்ரீ வைஷ்ணவர்களுக்கு ப்ராப்ய ப்ராபகம் எம்பெருமானார் திருவடி நிலைகளே என நிலை நாட்டியது, (ஒரே ஒரு பாசுரம் அனுபவிப்போம்). வாழி எதிராசன் வாழி எதிராசன் வாழி எதிராசன் என வாழ்த்துவார் - வாழி என வாழ்த்துவார் வாழி என வாழ்த்துவார் தாளிணையில் தாழ்த்துவார் விண்ணோர் தலை.
6. எம்பெருமானார் நியமனமான 74 சிம்மாசனாதிபதிகள் குறிக்கும் பொருட்டு 74 வெண்பாக்களால் உபதேச ரத்தினமாலை அருளியது, (ஸ்வாமியின் இந்த சங்கல்பம் தெரிந்து இதில் ஸ்வாமியின் பிரச்தாவம் இல்லாது இருக்க கூடாது என விரும்பிய எறும்பி அப்பா, நம்பெருமாளை 73 வெண்பாக்களுடன் இந்த பிரபந்தம் முடியும் படி பிரார்த்தித்து, 74 வது பாசுரமாக மன்னுயிர்காள்  இங்கே.... சேர்த்தருளினார்),
7. ஸ்வாமி தனது ஆர்த்தி பிரபந்தத்தில், ஸ்ரீரெங்கத்தில் எழுந்தருளியிருக்கும் உடையவர் திருமேனியின் மீது தமது ஆதராதிசதியத்தை வெளியிட்டருளியது

ஆகியவை கொண்டு இவர்த்தம் அறுதியிடலாம்.

இவை எல்லாம் தாண்டி, ஸ்ரீரங்கத்திலும், ஆழ்வார் திருநகரியிலும் ஸ்வாமியின் திருமேனியை சேவிக்கும் கால், ஒரு விஷேஷ பரமானந்தம் ஏற்படுகின்றது. இவ்விரு திவ்ய தேசங்களிலும், ஸ்வாமி உற்சவ காலங்களில் வாஹன புறப்பாடு கண்டருளுவது இல்லை, மற்றும் திருஅத்யயன உற்சவத்திற்கு எழுந்து அருளுவதும் இல்லை (ஆழ்வார் திருநகரியில் ஸ்வாமி சாற்றுமுறை அன்று மட்டும் எழுந்தருளுகிறார்). இவ்விரு திவ்ய தேசங்களிலும் அனைத்து பெருமைகளும் நம்மாழ்வாருக்கும், உடையவருக்குமே  உண்டாகவேண்டும் என ஸ்வாமி தமது திருமேனியை வாமனன் போல் சுருக்கி கொண்டார்!

ஆகையால் அன்றோ, எம்பார், பட்டர், வடுக நம்பி, நம்பிள்ளை என பல மகாசார்யர்கள் இருந்தும், மணவாள மாமுனிகள் "யதீந்திர ப்ரவணம் வந்தே"  என  நம்பெருமாளால் கொண்டாடப் பட்டார். அதனால் அன்றோ நம்பெருமாள் இவருக்கு ஆச்சார்ய ஸ்தானத்தையும் கொடுத்து, ஆதி சேஷ பர்யங்கத்தையும் கொடுத்தான்! இது என்றோ நடந்தது என்னாதே, இற்றைக்கும் ஸ்வாமியின் திருஅத்யயனனத்தை, சிஷ்யனான தான் நடத்தி வருகிறான்! (மேலும் அறிந்து கொள்ள http://kaarimaaran.com/thiruadhyayanam.html)

மணவாள மாமுனிகள் - ஸ்ரீபெரும்பூதூரில் சேவை சாதிக்கிறபடி 

இன்னும், ஆழ்வார் அடியார் அடியார் அடியார் தம் அடியார் தமக்கு அடியார் அடியார் தம் அடிகளே என 7வது திருவடி சம்பந்தத்தை விசேஷித்து கொண்டாடியுள்ளார்.

இப்பொழுது கண்ணபிரான் திருவடியான சடகோபரிடம் இருந்து 

1. மதுரகவிகள் 
2. நாதமுனிகள் 
3. உய்யக்கொண்டார் 
4. மணக்கால் நம்பி 
5. ஆளவந்தார் 
6. பெரிய நம்பி 
7. உடையவர் 

என உடையவர் 7வது சம்பந்தத்தால் ஏற்றம் பெற்று மாறன் அடி பணிந்து உய்ந்தவர் ஆனாப் போலே, இராமானுசன் தாளான 

1. எம்பார்  
2. பட்டர் 
3. நஞ்சீயர் 
4. நம்பிள்ளை 
5. வடக்கு திருவீதி பிள்ளை/ பிள்ளை லோகாச்சாரியர் 
6. திருவாய்மொழி பிள்ளை 
7. மணவாள மாமுனிகள் 

இந்த விசேஷ சம்பந்தம் இருப்பதினால் தான், நமது ஸ்ரீவைஷ்ணவ சம்ப்ரதாயதவர்கள் அனைவரும் "இராமானுச தாசன்" என சொல்லி கொண்டாலும், மணவாள மாமுனிகள் ஒருவர் மட்டுமே யதீந்திர ப்ரவணர் என போற்றப்படுகிறார்.

ஸ்ரீ மணவாள மாமுனிகள் - காஞ்சிபுரம் 

இந்த சம்பந்தத்தை வரவரமுநி தமது ஆர்த்தி பிரபந்தத்தில் சூசகமாக உணர்த்தயுள்ளார். அந்த செய்யுள் பின்வருமாறு.

பூமகள்கோன் தென்னரங்கர் பூங்கழற்கு பாதுகமாய்த் 
தாம் மகிழும் செல்வச் சடகோபர் - தேமலர்த்தாட்கே 
எய்ந்து இனிய பாதுகமாம் எந்தை இராமானுசனை 
வாய்ந்து எனது நெஞ்சமே வாழ்  

இதையே நாம் அனைவரும் உய்யும் பொருட்டு பிள்ளை உறங்காவில்லி தாசர் இயல் சாற்று முதல் பிரபந்தத்தில், 

நன்றும் திருவுடையோம் நானிலத்தில் எவ்வுயிர்க்கும் 

ஒன்றும் குறையில்லை ஓதினோம் - குன்றமெடுத்தான்  

அடிசேர் இராமானுசன் தாள் பிடித்தார் 

பிடித்தாரை பற்றி.

என பிரசாதிதருளியுள்ளார்.

ஓதினோம் - என்ன ஓதினோம்?

ஒன்றும் குறை இல்லை ஓதினோம் - யாருக்கு? 

இராமானுசன் தாள் பிடித்தார் பிடித்தாரை (ஸ்ரீ மணவாள மாமுனிகளை) பற்றியவர்களுக்கு  - அந்த இராமானுசன் எப்படி பட்டவர் எனில் 

குன்றம் எடுத்தான் அடி சேர் -  கண்ணன் எம்பெருமானின் திருவடிகளை பற்றியவரான மாறன் அடிபணிந்து உய்ந்தவர் 

குன்றமெடுத்தான் அடி சேர் இராமானுசன் தாள் பிடித்தார் பிடித்தாரை பற்றியவர்களுக்கு - ஒன்றும் குறை இல்லை ஓதினோம்!

ஆக, இப்படி கண்ணன் கழல்களான நம்மாழ்வார், அவர் திருவடி நிலைகளான பகவத் இராமானுஜர், அவர் திருவடி நிலைகளாக விளங்குகின்ற மணவாள மாமுனிகளை அடைந்தவர்களுக்கு, உறு துயர் அடையாவே!

ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்.

ஆதாரம் - ஸ்ரீ வைஷ்ணவ சமய ஆசார நிஷ்கர்ஷம், ஸ்ரீ பிள்ளை லோகம் ஜீயர்.

அனுபந்தம் - 1

ஸ்ரீ ஸூக்தி ரத்னாகரம் - ஸ்ரீமதுபயவே. இளையவில்லி. சடகோபாச்சாரியார் ஸ்வாமி ஸ்ரீமுகத்தில் இருந்து தொகுத்தது 

மூலம் - ஸ்வாமி உபய வேதாந்த மஹா வித்வான் காஞ்சி பிர.ப ஸ்வாமியின் தன் சரிதை சுருக்கம் 

THIRUVAIMOZHI NOOTRANDHADHI PERUMAI

Sri:

Srimathae Ramanujaya namaha

Srimath VaraVaramunayae namaha

English Translation of 

thirUVAIMOZHI NOOTRANDHADHI pERUMAI

AUTHORED by 

Ubhaya Vedantha Maha Vidwan Kanchi Sri Prathivaathi Bayankaram 

ANNANGARACHARYA SWAMI

Among the innumerable works done in this world, of the type 'andhAdhi venpA', this one is incomparable to others.  Any work authored by our achAryAs will be unparalleled.  This being said, "thiruvAimozhi nootrandhAdhi" earns its significance not because it was composed by one of our achAryAs. This will be proved substantially now, so that all will be aware of this.

All the 1000 verses in thiruvAimozhi are of the type andhAdhi. In iyarpA 8 are of andhAdhi type. kanninunchiruthAmbu is of andhAdhi type. periAzhwAr and thriumangai azhwAr have sung one padhigam as andhAdhi in their thirumozhi. This world has witnessed a lot of andhAdhi prabhandhams. The way they are sung depends on authors of the prabhandhams. Similarly the way they are finished is also up to the wish of the authors. For the next pAsuram, they can start with either seer or sol or yezhuthu. Its completely up to the author's wish. And they are not bound by any rules here. 

For example, if we take mudhal thiruvandhAdhi, poigai azhwAr starts the divya prabandham as "vaiyam thagaliyA". It's azhwAr's wish that He started as "vaiyam". Similarly He finished the first pAsuram as "idarAzhi neengugavae yenru". This is also Azhwar's wish. Even He could have finished as "idarAzhi neengugavae yingu". The authors of andhAdhi prabandham, can choose either venpA or kattalai kalithurai for the finishing word as per their wish. This is how all the authors have sung.

Now, we shall see about the structure of thiruvAimozhi nootrandhAdhi sung by Sri manavAla mAmunigal. Since Sri namAzhwAr started thiruvAimozhi as "uyarvara", swamy bound by that, started thiruvAimozhi nootrandhAdhi as "uyarvae paran padiyai". The next padhigam in thiruvAimozhi is "veedumin mutravum". Adhering to that  swamy finished the first pAsuram as "verAgavae vilayum veedu"! For the next pAsuram also, swamy has started as "veedu seithu", thereby adhering to the andhAdhi murai in His prabandham as well! All the hundred pAsurams have been done according to such rules only!

Swamy manavAla mAmunigal - thiruvahindrapuram

If we look keenly, we will realize that even yedhugai and monai are not Sri manavAla mAmuni's own wish here! To match "veedu" in monai "verAgavae" came, and because of that in the previous line "vArAmal" to satisfy yedhugai! Beyond that Swamy had to construct the 'sAram' of the 10 thiruvAimozhis in that padhigam! In all the pAsurams 'mAran's' name needs to be included. There has been no such andhAdhi that has been sung with so many rules!

Some great scholar has to try the same for periya thirumozhi. Then only we will be able to appreciate the greatness of this grantha! (please see annex-I)

Annex - I 

Based on some letter exchanges after this article, Sri P.B. Sampath Swamy has done thirumozhi nootrandhAdhi similair to thiruvAimozhi nootrandhAdhi.